Bibliyografya

Osmanlı’da Bilimsel Etkinliğin Teorik ve Pratik Yönleri Üzerine Karşılaştırmalı Bir Çalışma – Yıllık ve Daimi Takvimler (1550-1710) Bibliyografyası

Makale
1) AKGÜR, Necati. (1981, Mart). Göktürklerin Hayvan Takvimi. Yıllarboyu Tarih, (3), 49-52.
2) AKGÜR, Necati. (1981, Nisan). Hayvanlı Takvimden Miladi Takvime. Yıllarboyu Tarih, (4), 52-54.
3) AKGÜR, Necati. (1989). Celali Takvim. Türk Dünyası Araştırmaları, (61), 167-183.
4) AKGÜR, Necati. (1992). Türk Bilim Tarihi Müneccimbaşı Takvimlerinde Tarihleme Yöntemleri. Türk Dünyası Araştırmaları, (80), 99-120.
5) AKGÜR, Necati. (1993). Nesî’li Takvimde Hz. Peygamber’in Doğumu ve Hicret Günleri. Türk Dünyası Araştırmaları, (84), 59-90.
6) AKGÜR, Necati.(1997). Gerçek Hicri Takvim. Toplumsal Tarih, 8 (43), 55-60.
7) AKGÜR, Necati. (1999, Ocak). Rumi ve Miladi Takvimler III. Toplumsal Tarih, 11 (61), 47-55.
8) AKGÜR, Necati. (1999, Şubat). Rumi ve Miladi Takvimler IV. Toplumsal Tarih, 11 (62), 35-40.
9) AKGÜR, Necati. (1999, Mart). Rumi ve Miladi Takvimler V. Toplumsal Tarih, 11 (63), 54-58.
10) AKGÜR, Necati. (1999, Nisan). Rumi ve Miladi Takvimler VI. Toplumsal Tarih, 11 (64), 49-53.
11) AKGÜR, Necati. (1999, Mayıs). Rumi ve Miladi Takvimler VII. Toplumsal Tarih, 11 (65), 54-57.
12) AKGÜR, Necati. (1999, Haziran). Rumi ve Miladi Takvimler VIII. Toplumsal Tarih, 11 (66), 57-61.
13) AKGÜR, Necati. (1999, Temmuz). Rumi ve Miladi Takvimler IX. Toplumsal Tarih, 12 (67), 49-55.
14) AKGÜR, Necati. (1999, Ağustos). Rumi ve Miladi Takvimler X. Toplumsal Tarih, 12 (68), 53-57.
15) AKGÜR, Necati. 1999, Eylül). Rumi ve Miladi Takvimler XI. Toplumsal Tarih, 12 (69), 57-60.
16) AKGÜR, Necati. (1999, Ekim). Rumi ve Miladi Takvimler XII. Toplumsal Tarih, 12 (70), 52-56.
17) ATSIZ, Hüseyin Nihal. (1957). Fatih Sultan Mehmed’e Sunulmuş Tarihi Bir Takvim. İstanbul Enstitüsü Dergisi, (3), 17-23.
18) ATSIZ, Hüseyin Nihal. (1975). Hicrî 858 Yılına Ait Takvim. Selçuklu Araştırmaları Dergisi, (4), 223-283.
19) AYAN, Dursun. (2007-2008). Astronomik Düzenlilikten Sosyo-Matematik Uylaşıma Takvim. Osmanlı Bilimi Araştırmaları, 9(1-2), 215-246.
20) AYDÜZ, Salim. (2000). Müneccimbaşı Takvimleri ve Tarihi Kaynak Olarak Değeri. Takvim: Zamanın Haritası, Cogito, (22), 132-144.
21) AYDÜZ, Salim. (2003). İslam Uygarlığında Takvim. Zaman ve Sanat, (28), 66-79.
22) AYDÜZ, Salim. (2013). İslam Medeniyetinde Takvimler. Yedikıta, (60), 53-59.
23) AYGÜN, Abdurrahman. (1936, Temmuz). Takvimler; Dini ve Siyasi Değil İnsani ve Hey’i Esaslar Üzerine Kurulmalıdır. Harita Dergisi, (12), 74-83.
24) AYGÜN, Abdurrahman. (1938). Takvimi daimî. Harita Dergisi, (18), 71-79.
25) AYGÜN, Abdurrahman. (1939, Nisan). Çok İnce Zaman Tayini. Harita Dergisi, (23), 42-55.
26) AYGÜN, Abdurrahman. (1939, Ekim). Tadili Zaman Meselesi. Harita Dergisi, (25), 76-84.
27) AYGÜN, Abdurrahman. (1940, Temmuz). Arabî Senelerin Meb’delerini Bulmak. Harita Dergisi, (28), 95-105.
28) AYGÜN, Abdurrahman. (1940). Arabî Senelerin Meb’delerini Bulmak. Harita Dergisi, (29), 32-52.
29) AYGÜN, Abdurrahman. (1941, Ocak). Arabî Senelerin Meb’delerini Bulmak. Harita Dergisi, (30), 77-95.
30) AYGÜN, Abdurrahman. (1941, Nisan). Arabî Senelerin Meb’delerini Bulmak. Harita Dergisi, (31), 80-87.
31) BEHRENS, Gerhard. An Ottoman Calendar (takvim) for 1740/41 AD: An astronomical, historical and interreligious database. Middle East Stuides Online Journal, 4(2), 1-90.
32) BERGMANN, Werner. (1991). “Easter and the Calendar: The Mathematics of Determining a Formula for the Easter Festival to Medieval Computing”. Journal for General Philosophy of Science / Zeitschrift für allgemeine Wissenschaftstheorie, 22(1), 15-41.
33) BLOIS, François C. (2016). “Al- Bayruni, the twelve apostles, and the twelve months of the Julian year” in Winds of Jingjiao”. Studies on Syriac Christianity in China and Central Asia (9), Editör: Tang, L., Winkler, D. Viyana: LIT Verlag.
34) BRENTJES, Sonja. (2022). “Research Foci in the History of Science in Past Islamicate Societies”. Histories (2), 270–287.
35) BULTRIGINI, Ilaria. (2017). “New light on five Latin inscriptiond of the later imperial period, with special reference to their dating”. Epigraphica. Periodico internazionale di epigrafia, (79), 411-424.
36) DİZER, Muammer. (1934, Temmuz). Takvim. Harita Dergisi, (4), 55-66.
37) FAZLIOĞLU, İhsan. (2003). Osmanlı Döneminde ‘Bilim’ alanındaki Türkçe Telif ve Tercüme Eserlerin Türkçe Oluş Nedenleri ve Bu eserlerin Dil Bilincinin Oluşumundaki Yeri ve Önemi. Kutadgubilig, (3), 151-184.
38) GÖKMEN, Fatin. (1332, Ağustos). Takvim ve Tarih-i Takvim. Darülfünun Fünun Fakültesi Mecmuası, 1(2). 164-177.
39) GÖKMEN, Fatin. (1332, Ağustos). Müslümanların Kullandıkları Takvim-i Şemsîler. Darülfünun Fünun Fakültesi Mecmuası 1(3). 280-288.
40) HEIKKILA, T., Roos, T. (2018). “Quantitative methods for the analysis of medieval calendars Digital Scholarship in the Humanities”. Digital Scholarship in the Humanities, 33 (4), 766-787.
41) MEDIANO, Fernando Rodriguez. (2016). “Sacred Calendars: Calculation of the Hegira as a Historiographical Problem in Early Modern Spain”. Journal of Early Modern History, 20(3), 229-265.
42) ROSE, Richard. (1991, December). The Ottoman Fiscal Calendar. Middle East Studies Association Bulletin, 25(2), 157-167.
43) SAHİLLİOĞLU, Halil. (1967). Sıvış Yılı Buhranları. İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Mecmuası, 27(1-2), 75-111.
44) SAMSO, Julio., BELLVER, Jose. (2012). “Ibn al-Raqqam on lunar parallax”. Suhayl, (11), 189-229.
45) SOROKİN, Pitirim A. & Merton, Robert K. (1937). Social Time: A Methodological and Functional Analysis. American Journal of Sociology, 42(5), 615-629.
46) STERN, Sacha. (2016a). “A primitive rabbinic calendar text from the Cairo Genizah”. Journal of Jewish Studies, 67 (1), 68-90.
47) STERN, Sacha. (2016b). “Christian Calendars in Medieval Hebrew Manuscripts”. Medieval Encounters, 22 (1-3), 236-265.
48) STERN, Sacha. (2016c). “A Christian calendar in the Northern French Hebrew Miscellany”. British Library. https://www.bl.uk/hebrew-manuscripts/articles/a-christian-calendar-in-the-northern-fre nch-hebrew-miscellany.
49) STERN, Sacha, ISSERLES, Justine. (2015). “The astrological and calendar section of the earliest Mahzor Vitry manuscript (MS ex-Sassoon 535) ”. Aleph, 15 (2), 199-318.
50) TAQİZADEH, Sayyed Hasan. (1939). Various Eras and Calendars Used in the Countries of Islam. Bulletin of the School of Oriental and African Studies, 9(4), 903-922.
51) VIDRO, Nadia. (2017). “The origins of the 247-year calendar cycle”. Aleph, 17 (1), 95-137.
52) VIDRO, Nadia. (2018). “Calendar tables in manuscript and printed Arba’ah Turim (Tur Orah Hayyim, chapter 428)”. Journal of Jewish Studies, 69 (1), 58-85.
53) VIDRO, Nadia. (2021a). “Dating medieval manuscripts with the help of calendars: an evaluation”. Revue des Études Juives, 180 (1-2), 193-205.
54) WARTENBERG, Ilana. (2013). “The Zoroastrian Persian Calendar in a Mediecal Hebrew Treatise on the Jewish Calendar by Abraham bar Hiyya”. Tarikh-e Elm, 10(1), 31-53.
55) YILMAZ, Yusuf & Kadıoğlu, Yahya. (2017, Şubat). Küçük Buzul Çağı, Kuraklık ve Diğer Coğrafi Olayların Celali İsyanları Üzerindeki Etkileri. Studies Of The Ottoman Domain, 7(12), 267-288.

Kitap
56) ACAR, Şinasi. (2015). Osmanlı’da Günlük Yaşam Nesneleri. İstanbul: Yem Yayınları.
57) Ahmed Cevdet Paşa. (1996). Takvimü’l-Edvar (Takvimler) (Y. Unat & R. Demir, der.). Ankara: Gündoğan Yayınları.                                                                                            58) Ahmed-i Dâî. Tercüme-i Sî Fasl Fi’t-Takvîm. (Emre Kundakçı (haz.) ). İstanbul: Muhayyel Yayıncılık.
59) ATSIZ, Hüseyin Nihal. (1961). Osmanlı Tarihine Ait Takvimler. İstanbul: Küçükaydın Matbaası.                                                                                                                              60) ATSIZ, Hüseyin Nihal. (2019). Osmanlı Tarihine Ait Takvimler. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
61) BEN-ZAKEN, Avner. (2010). Cross-Cultural Scientific Exchanges in the Eastern Mediterranean (1560-1660). Baltimore: The John Hopkins University Press.
62) BLAKE, Stephen P. (2013). Time in Early Modern Islam: Calendar, Ceremony, and Chronology in the Safavid, Mughal and Ottoman Empires (1 ed.). USA: Cambridge University Press.
63) BOYRAZ, Şeref. Fal Kitabı Melhemeler ve Türk Halk Kültürü. İstanbul:Kitabevi.
64) CHABÁS, José, GOLDSTEIN, Bernard R. (2015). Essays on Medieval Computational Astronomy. Time, Astronomy and Calendars  Texts and Studies Volume 5. Editör: Stern, S. and Burnett, C. Leiden: Brill.
65) DEMİR, Remzi. (2000). Takıyüddin’de Matematik ve Astronomi Cerîdetü’d-Dürer ve Harîdetü’l-Fiker Üzerine Bir İnceleme. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
66) DERSHOWİTZ, Nachum & Reingold, Edward. M. (2008). Calendrical Calculation (Millenium Edition). USA: Cambridge University Press.                                                        67) Down To The Hour: Short Time In The Ancient Mediterranean And Near East. (2020). Time, Astronomy and Calendars  Texts and Studies Volume 8. Editör: Stern, S. and Burnett, C. Leiden: Brill.
68) ERDOĞAN, Abdülkadir. (1941). Şeyh Vefa Hayatı ve Eserleri. İstanbul: Ahmed İhsan Basımevi.
69) FALK, Seb. (2020). The Light Ages: A Medieval Journey of Discovery. New York: W. W. Norton & Company.
70) FAROQHİ, Suraiya. (2011). Osmanlı Zanaatkârları (1.baskı). İstanbul: Kitap Yayınevi.
71) GEORGEON, François & Hitzel, Frederic. (Ed.). (2012). Les Ottomans et le temps. Leiden, Boston: Brill.
72) GÖKMEN, Fatin. (1937). Eski Türklerde Heyet ve Takvim. İstanbul: Devlet Basımevi.
73) ILYAS, Mohammad. (1984). A Modern Guide to Astronomical of Islamic Calendars, Times and Qibla. Kuala Lumpur: Berita Publishing.
74) İHSANOĞLU, Ekmeleddin. (1996). Büyük Cihad’dan Frenk Fodulluğuna (1.baskı). İstanbul: İletişim Yayınları.
75) İHSANOĞLU, Ekmeleddin. (1998). Osmanlı Devleti ve Medeniyeti Tarihi 2.Cilt (1.baskı). İstanbul: İslam Tarih, Sanat ve Kültür Araştırma Merkezi (IRCICA).
76) İlk ve Orta Öğretim Astronomi Terimleri. (1939). İstanbul: Maarif Matbaası.
77) İNALCIK, Halil. (1954). Fatih Devri Üzerinde Tetkikler ve Vesikalar I (1.baskı). Ankara: Türk Tarih Kurumu.
78) JACOBUS, Helen R. (2014). Zodiac Calendars in the Dead Sea Scrolls and Their Reception Ancient Astronomy and Astrology in Early Judaism. Leiden, Boston: Brill.
79) KAÇAR,Mustafa & Bir, Atilla. (çev.). (2012). Uluğ Bey’in Astronomi Cetvelleri: Zic-i Uluğ Bey. Ankara:T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı.                                                            80) MİKHAİL, Alan. Osman’ın Ağacı Altında Osmanlı İmparatorluğu, Mısır ve Çevre Tarihi. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.                                                              81) MİSRA, Anuj, MONTELLE, Clemency, PLOFKER, Kim. (2020). The Sanskrit Astronomical Table Text Brahmatulyasāranī. Time, Astronomy and Calendars  Texts and Studies Volume 9. Editör: Stern, S. and Burnett, C. Leiden: Brill.
82) NAVONİ, J.B. (1998). Rouz-namé ou Calendrier perpétuel des Turcs, avec des remarques et des exemples sur la manière de compter les lunaisons, et avec des tables pour trouver la correspondence des dates entre l’ère turque et l’ère vulgaire. In Calenders and Chronology in the Islamic World: Texts and Studies I. edts. Sezgin, F. (collaboration with M. Amawi, Carl Ehrig-Eggert, Eckhard Neubauer), Frankurt: Institute for the History of Arabic-Islamic Science at the Johann Wolfgang Goethe University.
83) NOTHAFT, C.P.E. (2014). Medieval Latin Christian Texts on the Jewish Calendar. Time, Astronomy and Calendars  Texts and Studies Volume 4. Editör: Stern, S. and Burnett, C. Leiden: Brill.                                                                                                                                                                                                                                                          84) PICKERING, F.P. The Calendar Pages of Medieval Service Books. The Graduate Centre For Medieval Studies University of Reading.
85) RİCHARDS, Edward Graham. (1999). Mapping Time: The Calendar and its History (1 ed.). USA: Oxford University Press.
86) SEZGİN, Fuat. (1998). Islamic Mathematics and Astronomy Volume 64. Frankfurt:Institute for the History of Arabic-Islamic Science at the Johann Wolfgang Goethe University.
87) SEZGİN, Fuat. (1998). Islamic Mathematics and Astronomy Volume 65. Frankfurt:Institute for the History of Arabic-Islamic Science at the Johann Wolfgang Goethe University.                                                                                                                                                                                                                                                                                 88) SHEFER- MOSSENSOHN, Miri. (2019). Osmanlı’da Bilim (Kültürel Yaratı ve Bilgi Alışverişi). İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.                                                     89) STERN, Sacha. (2001). Calendar and Community A History of the Jewish Calendar 2nd Century BCE – 10th Century CE. USA: Oxford University Press.
90) STERN, Sacha. (2012). Calendar In Antiquity Empires, States & Societies. USA: Oxford University Press.                                                                                                              91) STERN, Sacha. (2015). “Rabbinic, Christian, and local calendars in late antique Babylonia: Influence and share culture”. Progress in The archaeology and material culture of the Babylonian Talmud, Editör: Geller. M. Leiden: Brill.
92) STERN, Sacha. (2019). The Jewish Calendar Controversy of 921/2 CE. Time, Astronomy and Calendars  Texts and Studies Volume 7. Editör: Stern, S. and Burnett, C. Leiden: Brill.
93) ŞEN, Ahmet Tunç. (2015). Rasattan Takvime: 15.-16. Yüzyıl Osmanlı Dünyasında Astrolojinin Yeri Üzerine Bazı Gözlemler. In Osmanlı’da İlim ve Fikir Dünyası İstanbul’un Fethinden Süleymaniye Medreselerinin Kuruluşuna Kadar. Ed. Alper, Ö.M. ve Arıcı, M. İstanbul: Klasik.
94) Şükrullâh-ı Şirvânî. (2019). Riyâzu’l-Kulûb İlim Bahçeleri. İstanbul:T.C. Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı.
95) TAQİZADEH,Sayyed Hasan. (1938). Old Iranian Calendars. İngiltere: Royal Asiatic Society.                                                                                                                                    96) The Circulation Of Astronomical Knowledge In The Ancient World. (2016). Time, Astronomy and Calendars  Texts and Studies Volume 6. Editör: Stern, S. and Burnett, C. Leiden: Brill.                                                                                                                                                                                                                                                          97) Time, Astronomy and Calendars In The Jewish Tradition (2014). Time, Astronomy and Calendars  Texts and Studies Volume 3. Editör: Stern, S. and Burnett, C. Leiden: Brill.                                                                                                                                                                                                                                                                              98) TURAN, Osman. (1954). İstanbul’un Fethinden Önce Yazılmış Tarihi Takvimler (1.baskı). Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
99) UNAT, Faik Reşit. (1984). Hicrî Tarihleri Milâdî Tarihe Çevirme Kılavuzu. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
100) VEREN, Ergün. Kocakarı Soğuklarından Zemheriye Anadolu Halk Takvimi. İstanbul: Doğan Kitap.
101) VIDRO, Nadia. (2021b). “The 247- year Jewish calendar cycle: Origins, diffusion, and diversity”, Progress in Calendars in the Making: The Origins of Calendars from the Roman Empire to the Later Middle Ages, Editör:Stern, S. Leiden: Brill.
102) WELSCH, G. H. (1676). Commentarius in Ruzname Naurus sive Tabulae aequinoctiales novi Persarum et Turcarum anni. Goebelius.
103) WHİTE, Sam. (2011). The Climate of rebellion in the early modern Ottoman Empire (1st ed.). USA: Cambridge University Press.
104) WİSHNİTZER, Avner. (2015). Reading Clocks, Alla Turca: Time and Society in the Late Ottoman Empire (1st ed.). Chicago and London: University of Chicago Press.

Sözlük
105) KIZILIRMAK, Abdullah. (1969). Gökbilim Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
106) UNAT, Yavuz. (2000). Eski Astronomi Metinlerinde Karşılaşılan Astronomi Terimlerine İlişkin Bir Sözlük Denemesi. OTAM Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi, 11 (11), 633-696.

Tez
107) ABDOLLAHY, Reza. (1977). A history of chronology and calendars in Iran from ancient to modern times, with principles of date-conversion. doktora tezi, University of Durham, the School of Oriental Studies.
108) ATASOY, Faysal Okan. (2001). Melhame-i Şeyh Vefâ Giriş-Metin-Sözlük. yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü.
109) AYDÜZ, Salim. (1993). Osmanlı Devleti’nde Müneccimbaşılık ve Müneccimbaşılar. basılmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
110) DANIŞAN POLAT, Gaye. (2016). 16. Yüzyılda Osmanlılarda Deniz Astronomisi ve Astronomi Aletleri. basılmamış doktora tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
111) ÖNLER, Selim. (2016). Usûl-i Ahkâm-ı Sâl-i ‘Âlem (Metin, Dil İncelemesi, Dizin). yüksek lisans tezi, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.

Bidiri
112) DANIŞAN POLAT, Gaye. (1-3 Aralık 2016). Anonim bir ruznamenin deniz astronomisi ve astronomi aletleri açısından incelenmesi. Uluslararası Fethinin 500. Yılında Cezayir, Barbaros Hayrettin Paşa ve Osmanlı Denizciliği Sempozyumu, İstanbul.
113) DANIŞAN, Gaye. (2020). “An Ottoman volvelle found in Rūznāma-i Shaikh Wafā”, XXXIX Scientific Instrument Symposium, London, 14-19 September 2020, (Spaces for Instruments), 2020, 1-2.
114) DANIŞAN, Gaye. (2021). “Osmanlı Takvimlerinin Analizinde Uygulanan Yöntemler ve Karşılaşılan Problemler Üzerine Bir Değerlendirme”. II. Uluslararası Prof. Dr. Fuat Sezgin İslam Bilim Tarihi Sempozyumu, 7-9 Ekim 2021.
115) DANIŞAN, Gaye. (2021). “A Comparative Study of Ottoman Perpetual Calendars: Şeyh Vefâ’s Rûznâme and its copies”. Knowledge in Transition: Scientific Exchanges in Medieval and Early Modern Eurasia,ca.750-1750, 22 November 2021.
116) DANIŞAN, Gaye. (2022). “New perspectives on the History of Ottoman astronomy: Portable astronomical instruments and Calendars (16 th -18 th centuries)”, Book of Abstracts, SIC Symposium Athens, 19-23 September, 2022, 39.
117) SAHİLLİOĞLU, Halil. (1967). Annees sıvıs et crises monetaires dans l’Empire Ottoman. L’Historie Sauf L’Europe, 1070-1091.
118) SUKWISOOT, A., LAPHIRATTANAKUL, A., KOMONJINDA, S. (2017). “Position Change of the Moon to showing the Lunar Mansion’s Pattern”, Journal of Physics Conference Series, 901, 1-4.

Katalog
119) İHSANOĞLU, Ekmeleddin. (1997). Osmanlı Astronomi Literatürü Tarihi 1.-2.Cilt (1.baskı). İstanbul: İslam Tarih, Sanat ve Kültür Araştırma Merkezi (IRCICA).
120) KARATAY, Fehmi Edhem. (1961). Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi Türkçe Yazmalar Kataloğu 1. Cilt. İstanbul: Topkapı Sarayı Müzesi Yayınları.
121) KUT, Günay. (Ed.). (2003). Turkish Manuscripts in the Bodleian Library. Oxford: Oxford University.
122) KUT, Günay. (Ed.). (2007). Kandilli Rasathanesi El Yazmaları 1: Türkçe Yazmalar. İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.

Ansiklopedi Maddesi
123) AKGÜR, Necati. (1993). Celâlî Takvim. In TDV İslam Ansiklopedisi. (Cilt. 7, ss.257-258). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı.
124) AKGÜR, Necati. (2010). Takvim. In TDV İslam Ansiklopedisi. (Cilt. 39, ss.487-490). İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı.